beat • the heat

Τώρα το καλοκαίρι είναι γεγονός πως δεν θέλουμε και πολλά – πολλά με το πιστολάκι μας και γενικότερα με τις συσκευές που παράγουν θερμότητα. Η εποχή «επιβάλλει» ανέμελο look και μαλλιά που μοιάζουν – ή και είναι - φυσικά και ανεπιτήδευτα. 

Τι γίνεται όμως αν ανήκεις στην κατηγορία όσων δεν αποχωρίζονται το πιστολάκι τους, τη μασιά, το σίδερο ή ότι άλλο ακόμη και αν το πλάνο λέει ελεύθερο camping; 

Τι γίνεται όταν επιστρέφεις στο γραφείο ή στην όποια άλλη «σοβαρή» δουλειά σου και φοράς ξανά τη στολή της «ατσαλάκωτης»;

Όταν παίρνεις πια απόφαση ότι θα χρησιμοποιήσεις ξανά τον καυτό αυτό δαίμονα και ανάβεις ότι ανεμιστήρα και air condition υπάρχει στο σπίτι/ εξοχικό για να αντέξεις τη θερμότητα…; Ωραία, εσένα σε σκέφτηκες! Τα μαλλιά σου όμως;

Το καλό με τις διακοπές στην πόλη (ναι πάντα υπάρχει κάτι καλό αλλά και να μην υπάρχει, ένα caprigirl οφείλει να δημιουργήσει ένα. Είναι θέμα επιβίωσης) είναι πως ο χρόνος είναι άπλετος και κυλά τόσο αργά που αν δεν έχεις την παραμικρή εκκρεμότητα μπορείς να τον αξιοποιήσεις με τον καλύτερο τρόπο, κάνοντας πράγματα που σε κανονικούς ρυθμούς ρουτίνας δεν θα τα έκανες ποτέ ή θα τα έκανες πολύ καθυστερημένα.

Φυσικά αναφέρομαι στο shopping! Τόσο πεζά, τόσο κυνικά, τόσο…κοριτσίστικα!

Δεν μπορείτε να φανταστείτε – ή μάλλον, αν είστε caprigirls, μπορείτε – πόσο ξεκούραστο, ανάλαφρο, ανέμελο και αγχολυτικό είναι να τριγυρνάς στους διαδρόμους των αγαπημένων σου καταστημάτων χωρίς την έγνοια του ότι μπήκα 5 λεπτά πριν το κλείσιμο ή να τελειώσω γρήγορα για να πάω/ επιστρέψω στη δουλειά κτλ…

Έχεις όλο το χρόνο δικό σου να ανακαλύψεις προϊόντα, να δοκιμάσεις,  να αναζητήσεις, να ρωτήσεις, να πειραματιστείς…

Σε μια τέτοια συνεδρία μου κατά του άγχους – στα Hondos Center – ανακάλυψα το Λονδρέζικο brand TONI&GUY.Αφορά σε επαγγελματικά προϊόντα των μαλλιών (σαμπουάν, μάσκες, λακ, αφροί κ.ο.κ.) και για να είμαι ειλικρινής δεν τα έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου. τα είχα ξαναδεί λίγες μέρες πριν στο ίδιο κατάστημα αλλά –και δεν καταλαβαίνω γιατί – επειδή δεν τα είχαν σε σημείο πρώτης προβολής τα προσπέρασα.

Το ίδιο σκέφτηκα να κάνω και αυτή τη φορά αλλά επειδή είχα επιδοθεί σε αναζήτηση νέου σπρέι για προστασία από τη θερμότητα (αν θυμάστε η τελευταία μου  αγορά δεν ήταν και τόσο επιτυχής) και επειδή είχα βαρεθεί όλο τα ίδια και τα ίδια, έκανα ένα βήμα πίσω και στάθηκα. Στο stand. Και πολύ καλά έκανα.

Η συγκεκριμένη εταιρεία διαθέτει αρκετά εξειδικευμένα  προϊόντα μαλλιών τα οποία καλύπτουν σχεδόν όλες τις ανάγκες. Όπως ανέφερα και πιο πριν είναι επαγγελματικά επομένως οι τιμές τους είναι ελαφρώς τσιμπημένες (το συγκεκριμένο αν θυμάμαι καλά κόστιζε κάτι λιγότερο από 10 ευρώ) αλλά αν είναι όλα ΤΟΣΟ καλά, τα αξίζουν τα λεφτά τους!

Καταρχάς ερωτεύτηκα τη συσκευασία – και παραδεχτείτε το, πάντα παίζει ρόλο. Γενικά λατρεύω τη μίνιμαλ αισθητική και τα συγκεκριμένα προϊόντα θα τα βρεις όλα σε «αυστηρές», δομημένες, μίνιμαλ συσκευασίες χωρίς πολλά – πολλά.

Μετά ερωτεύτηκα τη μυρωδιά! Μυρίζει τόσο μα τόσο ωραία. Είναι αυτή η μυρωδιά κομμωτηρίου που όταν για παράδειγμα έχεις μόλις κουρευτεί και σε ρωτάνε «στο φορμάρισμα, θέλετε να χρησιμοποιήσουμε κάτι;» και ξαφνικά σου ρχετε μια φοβερή μυρωδιά που σου μένει για ώρα – όπως συμβαίνει με τα αρώματα – και ρωτάς πάντα «μυρίζει καταπληκτικά, τι είναι;».

Τέλος ερωτεύτηκα αυτό που κάνει στα μαλλιά μου και δεν το έχω δει ξανά σε κανένα προϊόν (οκ λίγο, λιγότερο καλό είναι το take the heat από την aussie).  Το συγκεκριμένο λοιπόν HEAT PROTECTION MIST κάνει ακριβώς αυτό που υπόσχεται. Προστατεύει τα μαλλιά από τη θερμότητα και ελέγχει (θα τολμήσω να πω και εξουδετερώνει) το φριζάρισμα. 

Και σας το λέω εγώ. Που έχω αυτήν την απροσδιόριστη δίχως ταυτότητα τρίχα που αν και δεν είναι σκληρή – για την ακρίβεια είναι πιο λεπτή και από τον Στάθη Ψάλτη – δεν δαμάζεται με τίποτα! 

Η συσκευασία εκτός από όμορφη είναι και πολύ πρακτική καθώς διαθέτει μια πολύ βολική αντλία η οποία κάνει την εφαρμογή του προϊόντος παιχνιδάκι.

Αφού έχω λούσει λοιπόν τα μαλλιά μου και είναι ακόμη νωπά, ψεκάζω (τη μισή συσκευασία) και προχωρώ στο βασανιστήριο του στεγνώματος. Δεν ξέρω αν είναι η ιδέα μου αλλά έχω την αίσθηση ότι βοηθά στο να στεγνώσουν τα μαλλιά ακόμη πιο γρήγορα. 

Αυτό που κάνει λοιπόν είναι να τα προστατεύει (μέχρι και στους 230 βαθμούς) αλλά και να δίνει ένα απαλό και λείο φινίρισμα. Πραγματικά, δεν έχω νιώσει ποτέ τόσο απαλά τα μαλλιά μου μετά το πιστολάκι. Είναι τόσο «ομοιόμορφα», λαμπερά και μαλακά που δεν βάζω πια ούτε λακ για να σταθούν.

Άλλος ένας λόγος που το αγάπησα; Την επόμενη μέρα που ξύπνησα, μαζί με τα μαλλιά μου δεν ξύπνησε και η ζούγκλα, δεν υπήρχε μισή τζίβα, δεν ήταν καν (τόσο) ανακατεμένα)… ήταν το ίδιο απαλά και λεία που δεν χρειάστηκε καν να τα φορμάρω ξανά!!!!

Αν θα δοκιμάσω και τα υπόλοιπα προϊόντα TONI&GUY; Το ρωτάς;

Φίλη Δέσποινα Γ. αυτό το post είναι αφιερωμένο σε σένα. Όχι επειδή μου το ζήτησες… αλλά επειδή μόνο εσύ θα εκτιμήσεις όλο αυτόν τον μονόλογο, με θέμα τις τρίχες!

Caprigirl!         

50 • things

Σχεδόν όλες οι youtubers & bloggers ξεκινούν  το συγκεκριμένο θέμα με τη φράση «μου ζητήσατε να κάνω ένα βίντεο...» ή «με ρωτάτε διάφορα πράγματα για μένα…»

Well…

Εμένα δεν μου ζήτησε ή με ρώτησε κανείς. Αποφάσισα να το κάνω μόνη μου, γιατί αυτή η στήλη είναι πάντα μια από τις αγαπημένες μου και βρίσκω ενδιαφέρον να μπορείς να μάθεις το κάτι παραπάνω για ανθρώπους που μπαίνουν με κάποιο τρόπο στη ζωή σου – στην προκειμένη περίπτωση μέσω ενός blog – και μοιράζεστε κοινά πράγματα όπως την αγάπη για κάθε τι που σε κάνει να νιώθεις και να είσαι όμορφη.

1. Έχω έναν γάτο Περσίας, τον Sherlock, ο οποίος είναι η μεγαλύτερη αδυναμία μου. Το ξέρω ότι το ξέρετε πια όλοι αλλά δεν μπορούσα να μην τον αναφέρω και ειδικά πρώτο - πρώτο.
2. Κατάγομαι από την Ξάνθη και η οικογένεια μου ζει ακόμη εκεί
3. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το ροζ και περισσότερο μου τραβά την προσοχή το magenta (έντονο φούξια).
4. Βαριέμαι πάρα πολύ εύκολα. Τα πάντα.
5. Γεγονός που μας οδηγεί και στο ότι έχω αλλάξει άπειρες φορές το χρώμα των μαλλιών μου, έχοντας δοκιμάσει κάθε απόχρωση που υπάρχει εκτός από το ξανθό πλατινέ γιατί εκτός από το ότι θα έμοιαζε τουλάχιστον γελοίο, θα έμενα και κουρούπα.
6. Η αγαπημένη μου πόλη είναι η Βαρκελώνη. Σπούδαζα εκεί και θεωρώ πως ομορφότερη δεν υπάρχει στον κόσμο.
7. Είμαι ψυχωτική σε σχέση με την καθαριότητα (δεν ζω χωρίς χλωρίνη, καθαρίζω τα καθαρά και άλλα τέτοια όμορφα), το συμμάζεμα και γενικότερα τις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο η «νοικοκυροσύνη» μου σταματά όταν μιλάμε για εργασίες μπαλκονιού – κήπου, ενασχόληση με φυτά-λουλούδια και για κάποιο περίεργο λόγο δεν κατέχω ή καλύτερα βαριέμαι να ασχοληθώ με το θέμα κουρτίνες.
8. Αυτός είναι και ο λόγος που στο προηγούμενο μου σπίτι, έβαλα κουρτίνες στον 3^ο χρόνο και αφού ήρθε η μητέρα μου στην Αθήνα.
9. Το αγαπημένο μου φρούτο είναι το ροδάκινο. Μπορώ να φάω άπειρα μέχρι να αρχίσει να με πονάει η κοιλιά μου.
10. Όταν πήγαινα στο Λύκειο «έπαθα» νευρική ανορεξία. Είχα χάσει 25 κιλά σε 1 ½ μήνα.
11. Έχω το χιούμορ του Τσάντλερ (τι ποιου Τσάντλερ;) με λίγο πιο αυξημένη οξύτητα. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να φέρνω κάποιον σε δύσκολη θέση – άθελα μου πάντα -  but I cant help it, words just come out of my mouth!
12. Μικρή, ως καλεσμένη σε κάποια επίσκεψη ή παιδικό πάρτυ, «εξερευνούσα» (οκ σκάλιζα είναι η σωστή λέξη) τα «ξένα μπάνια». Ενθουσιάζουν τόσο πολύ με το να ανακαλύπτω τα καλλυντικά των άλλων μαμάδων και εννοείται δοκίμαζα πάντα κάποιο κόκκινο κραγιόν!!!!
13. Και ενώ όλα τα κορίτσια ήταν (και είναι) ερωτευμένα με τον Brad Pitt εγώ ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα και για πολύ καιρό, τον Kevin Spacey μετά την προβολή της ταινίας American Beauty. ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ!
14. Τα μόνα make up products που δεν μου κινούν κανένα ενδιαφέρον να χρησιμοποιήσω – ενώ πολλές κοπέλες δεν ζουν χωρίς – είναι το eyeliner και οι ψεύτικες βλεφαρίδες. Το πρώτο γιατί είμαι ανάξια στον να το χρησιμοποιήσω σωστά, βαριέμαι και δεν βρίσκω τον λόγο του να κυκλοφορούμε ξαφνικά όλες ως “Lana” και την μακαρίτισσα την “Amy”. Το δεύτερο, γιατί  οι βλεφαρίδες μου είναι από μόνες τους πολύ – πολύ μεγάλες και γιατί δεν με αφορά οτιδήποτε «ψεύτικο». Άσε που μου κάνει και ανατριχιαστικό.
15.  Ενώ ως παιδί μισούσα τις μελιτζάνες, τώρα είναι ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά.
16. Ο πατέρας μου είναι ιερέας. Για κάποιο λόγο πάντοτε μετά από αυτήν την «ομολογία» άκουγα τη φράση: δεν μοιάζεις με παπαδοπαίδι. Ποτέ δεν κατάλβα αν το έλεγαν για καλό ή κακό. Ποτέ δεν ζήτησα διευκρινήσεις.
17. Είμαι φανατική τυροφάγος. Θα μπορούσα να ζήσω αποκλειστικά με τυρι(ά) και ψωμί (ή οποιοδήποτε άλλο είδους ζυμαριού).
18. Η μεγαλύτερη ωστόσο αδυναμία μου είναι τα γλυκά. Όλα τα γλυκά. Δεν κάνω διακρίσεις στα γλυκά. Από τσουρέκι μέχρι τούρτα και από μπισκότο μέχρι γαλακτομπούρεκο. Ότι κιλά έχω πάρει σε αυτή τη ζωή είναι από υπερκατανάλωση γλυκών.
19. Δεν έχω αγαπημένο καλοκαιρινό προορισμό σε ότι αφορά κάποιο νησί γιατί ακόμα δεν έχω καταφέρει να επισκεφθώ όσα θα θελα. Ωστόσο η παραλία του Σίμου στην Ελαφόνησο, είναι νομίζω αυτό που εννοούμε όταν λέμε τη λέξη Παράδεισος.
20. Μισώ τον χειμώνα και γενικότερα δεν αντέχω το κρύο. Από την άλλη δεν μπορώ και την πολλή ζέστη. Γενικότερα θα έλεγα ότι οι αγαπημένες μου εποχές είναι πρώτα η Άνοιξη και μετά το Φθινόπωρο γιατί είναι σχετικά «ήπιες» και φέρουν και αυτή την αίσθηση της μετάβασης και αλλαγής που με γοητεύει.
21. Δεν έχω smartphone. (και αφού συνήλθες από τη λιποθυμία…) όταν πρωτο βγήκαν ήταν σε απλησίαστες τιμές και στη συνέχεια έγιναν «σούπα». Με τρελαίνει η εικόνα ενός ανέργου ή κάθε «κουτσής Μαρίας» που ωστόσο είναι αγκαλιά με το τελευταίο μοντέλο iphone και με ενοχλεί ακόμη περισσότερο το αποβλάκωμα που ακολουθεί όταν το αποκτήσεις. Ωστόσο, πια έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μας – αναφέρομαι κυρίως στην «τεχνολογία» γενικότερα – και πια, υπάρχουν και δουλειές που εξαρτώνται, βασίζονται και πορεύονται μέσω αυτής.  Καταλήγουμε στο ότι με βλέπω να παίρνω και εγώ ένα. Σαν τις τηλεοράσεις κάποτε… χαχαχα
22. Δεν μου αρέσει το μαγείρεμα. Μαγειρεύω (και θεωρώ αρκετά καλά) απλά δεν βρίσκω καμία ευχαρίστηση στην όλη διαδικασία. Αντίθετα, το μόνο που σκέφτομαι είναι μην πεταχτεί καμιά σαλτσούλα πουθενά και γενικά σκέφτομαι πως θα αποφύγω τους λεκέδες.
23. Δεν είχα ποτέ φανταστικό φίλο. Αντίθετα είχα φανταστικό σκύλο – και μάλιστα δύο. Ήταν τόσο μεγάλη η επιθυμία μου (και ακόμα δεν το έχω ξεχάσει) να αποκτήσω δύο συγκεκριμένες ράτσες που έβγαλα ονόματα και για καιρό παρίστανα ότι είναι κάπου εκεί κοντά μου. ένα γαλλικό μπουλντόγκ ονόματι «Μπόμπας» και ένα  yorkshire terrier ονόματι «Μόρτης».
24. Αγαπημένο συγκρότημα όλων των εποχών – άρρηκτα συνδεδεμένο με την εφηβεία μου – είναι οι Prodigy.
25. Πρόκειται να παντρευτώ τον επόμενο χρόνο και μόνο στη σκέψη της διοργάνωσης με πιάνει μια αφόρητη κούραση.
26. Αν και όπως συμβαίνει και στα περισσότερα κορίτσια, έχω αδυναμία στην αγορά κραγιόν και gloss, κατά τη διάρκεια του μακιγιάζ απολαμβάνω περισσότερο το βάψιμο των ματιών μου και το παιχνίδι με τις σκιές.
27. Ο αγαπημένος μου άνθρωπος στον κόσμο ήταν η γιαγιά μου η Ελένη και μου λείπει πολλές φορές. Ακόμη δεν έχω ξεπεράσει που έφυγε και για αυτό πιάνω τον εαυτό μου να αποφεύγει να κοιτά φωτογραφίες και γενικά να έρχομαι σε επαφή με ότι την θυμίζει.
28. Απέναντί μου στο νέο σπίτι ζουν 2 παιδάκια τα οποία κλαίνε 24 ώρες το 24ωρο. Δεν είναι βρέφη, είναι ΠΑΙΔΑΚΙΑ. Είναι εκείνες οι φορές που βγαίνει ο Τσάντλερ από μέσα μου – στην κατάμαυρη εκδοχή – και ξεκινάνε ανέκδοτα με τον Ηρώδη.
29.  Έμαθα να μακιγιάρομαι μόνη μου μετά από ώρες, μήνες, χρόνια εγκλεισμού στο μπάνιο όπου έκανα ατελείωτα πειράματα σε σχέση με αυτό. Σήμερα, αρκετές φορές μου έχουν πει ότι βάφομαι όπως ένας επαγγελματίας. Μάθε τέχνη κ αστην(ε….)
30.  Όταν μου ανακοινώθηκε ότι έχω θυρεοειδή, μου απαγορεύτηκε ο καφές και το κάπνισμα.  Σχεδόν ειρωνικά (εντελώς μη σου πω) απάντησα πως δεν κάνω τίποτε από τα δύο. Σχεδόν ένα χρόνο μετά – ίσως και λιγότερο – για αδιευκρίνιστες μέχρι σήμερα αιτίες ξεκίνησα την κατανάλωση και των δύο!
31. Δεν μου αρέσουν οι maxi φούστες & φορέματα. Όχι στους άλλους. Πάνω μου. νιώθω πως με κάνουν ζούμπο (τα ξανθιώτικα που λέγαμε και σε άλλο ποστ) και δεν νιώθω καθόλου άνετα.
32. Αν και έχουμε περάσει στην εποχή της τεχνολογίας (jesus, ακούγομαι σαν γριούλα) ξετρελαίνομαι ακόμη με το να ξεφυλλίζω περιοδικά. Ωστόσο όταν βλέπω στις μέρες μας – και ακριβώς τη στιγμή που πχ το ίδιο περιοδικό έχει και  on line εκδοχή με την ίδια ύλη – να κοστίζει 4,5 και 6 ευρώ… δεν είμαι διατεθειμένη να δώσω ούτε cent.
33. Έχω το σύνδρομο του «καλού παιδιού». Αυτό σημαίνει ότι μονίμως θέλω και φροντίζω να τα έχω καλά με όλους (όχι για λόγους διπλωματίας, αλλά στην πραγματικότητα) διατηρώ τις ισορροπίες  και αποφεύγω τις εντάσεις. Ωστόσο - και είναι αρκετά οξύμωρο – είμαι ιδιαιτέρως εκρηκτικός χαρακτήρας (βγάλε συμπέρασμα).
34. Μέχρι κάποια ηλικία πίστευα πως στην προηγούμενη μου ζωή ήμουν αγγλίδα. Όχι σαν τις έξαλλες τουρίστριες. Σαν αυτές στα μυθιστορήματα της  Jane Austen.
35. Λόγω εξωτερικών χαρακτηριστικών, στην Ελλάδα πολλές φορές με περνάνε για Ισπανίδα και στην Ισπανία με περνούσαν όλοι για Λατινοαμερικανίδα. Για την ακρίβεια μια φορά ένας τύπος στα Starbucks  κατονόμασε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής για να βρει την καταγωγή μου. Όταν του είπα ότι είμαι Ελληνίδα μου απάντησε «σε καμία περίπτωση».  Mini Trivia: Λόγω των ταινιών του Hollywood νομίζουν πως είμαστε ξανθοί, 2μετροι με μπλε μάτια.
36. Όταν ξεκινήσω να φτερνίζομαι δεν σταματάω. Το ρεκόρ μου είναι 13 – νομίζω – απανωτά.
37. Τα αγαπημένα μου λουλούδια είναι οι τουλίπες. Σε κάθε χρώμα.
38. Το ταξίδι των ονείρων μου είναι ο γύρος της Λατινικής Αμερικής και διακοπές στα νησιά Μπόρα-Μπόρα.
39. Μου αρέσουν οι έντονες, βαριές και μυστηριώδεις μυρωδιές όπως αυτή του σανταλόξυλου και του πιπεριού.
40. Παλαιότερα λοιπόν, ήμουν αρκετά καταναλωτική με τα αρώματα. Ήθελα να έχω τουλάχιστον 3-4 διαφορετικά τον μήνα. Όχι πια χαχα.
41. Μισώ τα μπουζούκια και όλη την «αισθητική»  και φιλοσοφία γύρω από αυτά. Όποιος με γνωρίζει, γνωρίζει αυτόματα πως μια τέτοια έξοδος είναι μια πρόσκληση που δεν θα αποδεχθώ ποτέ. Ευτυχώς δεν αρέσουν ούτε στους φίλους μου.
42. Έχω δύο αδέρφια. Με τον αδελφό μου Δημήτρη έχουμε 5 χρόνια διαφορά (μικρότερος) και με την αδελφή μου Θεοδώρα 14 ΟΛΟΚΛΗΡΑ χρόνια διαφορά (για να τονίζω τη λέξη «ολόκληρα» ποιος λες να είναι ο μεγαλύτερος;).
43. Είμαι Αιγόκερως (προφανώς) και έχω γενέθλια Παραμονή Χριστουγέννων.
44. Τα Ισπανικά, θεωρώ ότι είναι η πιο ερωτική και «αισθαντική» γλώσσα στον κόσμο.
45. Συχνά μου λένε ότι έχω το χαμόγελο του Jocker lol
46. Μικρή ήμουν σαν σοκολατάκι και τα μαλλιά μου ήταν όπως των Ζουλού. Πολλές μπούκλες κολλημένες στο κεφάλι. Τώρα…. Με λες και ξέπλυμα και το μαλλί είναι σαν κανταΐφι.  This is called “και μετά την εφηβεία, τι;”
47. Έχω δίπλωμα οδήγησης αλλά δεν οδηγώ… τελευταία όμως φλερτάρω  πολύ με την ιδέα.
48. Πια, δεν έχω στην κατοχή μου κανένα κραγιόν της MAC (ήξερα ότι μπορώ να σε αποτελειώσω). Λόγω της βαρεμάρας που ανέφερα έχω χαρίσει τόνους καλλυντικών σε φίλες μου όλα αυτά τα χρόνια. Δεν μετανιώνω για την πράξη αλλά κάποια θα ήθελα να τα είχα ξανά και τώρα…
49. Από τότε που γνώρισα τις σκιές των Inglot, νομίζω δεν θα αγοράσω ξανά καμία, από καμία άλλη εταιρεία.
50. Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πάντα ακολουθώ το ένστικτό μου. Μέχρι στιγμής η ζωή μου έχει φερθεί πολύ – πολύ όμορφα!

This is me

Caprigirl

beach • stuff

…και θα μου πεις, εδώ κοντεύουμε να μιλάμε για back to school και εσύ ανεβάζεις products για την παραλία;

ναι!

γιατί υπάρχουμε και εμείς (εγώ) που το καλοκαίρι ξεκινά τις δύο εβδομάδες του αυγούστου που καταφέρνουμε να πάρουμε άδεια.

γιατί υπάρχουμε και εμείς (πάλι εγώ) που μετακομίσαμε πρόσφατα και γενικά τον μήνα που μας πέρασε μας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι και θα τη βγάλουμε στη εξωτική αθήνα, στα τέσσερα νέα μας ντουβάρια, παρέα με τον sherlock.

γιατί υπάρχουμε και εμείς (ναι εγώ και μόνο εγώ) που ήρθε ο αύγουστος και καταφέραμε να κάνουμε το δεύτερο μας μπάνιο, που μας φαίνεται σαν το πρώτο, άρα αυτό το άρθρο είναι πέρα για πέρα επίκαιρο.

αν υπάρχετε και άλλες «εγώ» παρακαλώ σηκώστε χέρι (ή αφήστε comment) και ξεκινήστε να διαβάζετε. που θα πάει. θα ρθει και το 3^ο μπάνιο….

για να είμαι ειλικρινής μέχρι και πέρυσι δεν θα έλεγα ότι έπαιρνα και πολλά πράγματα στην παραλία. για την ακρίβεια έπαιρνα πάντα τα απολύτως απαραίτητα. ένα αντηλιακό για το σώμα, πετσέτα και κάποιο βιβλίο που δεν διάβαζα ποτέ γιατί σε αντίθεση με τις περισσότερες κοπέλες την περισσότερη ώρα δεν την περνάω στην ξαπλώστρα αλλά μέσα στην θάλασσα.

μη φανταστείς ότι επιδίδομαι σε τίποτα τρομερές θαλάσσιες ασκήσεις… ούτε βουτιά δεν ξέρω να κάνω (!!!!). μου αρέσει όμως να κολυμπάω πέρα δώθε κείθε και να δροσίζομαι. από πέρυσι ωστόσο εκτίμησα ιδιαιτέρως τα οφέλη της ξαπλώστρας (μαύρισμα, ξεκούραση, κένωση καμένων εγκεφαλικών κυττάρων) και είπα να τηρήσω το πρωτόκολλο κουβαλώντας μαζί μου το κάτι – beauty – παραπάνω:

αν και «μελανούρι», στα πρώτα μπάνια (όπου φέτος ισοδυναμούν με τα τελευταία και μοναδικά) χρησιμοποιώ αντηλιακό με αυξημένο δείκτη προστασίας καθώς ο ήλιος είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνος. σύντροφος μου λοιπόν ήταν και είναι η αντηλιακή κρέμα της apivita με δείκτη προστασίας 30. θα την χαρακτήριζα πάρα πολύ καλή γιατί αν και κρέμα – και μάλιστα ενός brand που θεωρείται φαρμακείου – μυρίζει «καλλυντικά» και ενώ έχει πολύ πλούσια σύνθεση, σύσταση και υφή, απορροφάται πανεύκολα!!! επίσης, αν και έχει υψηλό δείκτη, εγώ το πήρα το χρωματάκι μου… αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό οφείλεται και στο πόσες ώρες είσαι κάτω από τον ήλιο και τι επιδερμίδα έχεις…

για το πρόσωπο χρησιμοποίησα την κρέμα των mastic spa με δείκτη προστασίας 15. δεν θα πω ψέμματα, τη βρήκα ως δώρο σε ένα περιοδικό πριν καιρό και είπα να τη δοκιμάσω. για να είμαι ειλικρινής δεν τρελάθηκα… οκ τη δουλειά της την κάνει – δεν κάηκα – αλλά νομίζω έχει μια περίεργη μυρωδιά και αφήνει σχετικά λιπαρό το πρόσωπο μετά την εφαρμογή…σε αντίθεση με αυτή του korres που έχει δείκτη προστασίας 30 και όταν την εφαρμόζεις σου δίνει το αποτέλεσμα – αναφέρομαι στη λιπαρότητα -  ακριβώς όπως αυτό της ενυδατικής κρέμας που φοράμε κάθε μέρα. για την ακρίβεια η συγκεκριμένη κρέμα έχει περισσότερα αυτήν την ιδιότητα δλδ μιας every day cream με ενυδατικές, αντιρυτιδικές ιδιότητες που παράλληλα προσφέρει και υψηλή αντηλιακή προστασία. επίσης είναι αρκετά λεπτόρευστη γεγονός που την κάνει ακόμη πιο εύχρηστη! τι άλλο να ζητήσει κανείς;

για τα μαλλιά επέλεξα το mythic oil της l’oreal το οποίο το χρησιμοποιώ και ανεξάρτητα από την παραλία, στην καθημερινότητά μου. όλοι ξέρουμε τα οφέλη του αλατιού αλλά και τη ζημιά που προκαλεί  - καλή ώρα στα μαλλιά - καθώς μόλις βγεις από τη θάλασσα και στεγνώσει η τρίχα, έρχεται και τσαταλώνει (ξανθιώτικη λέξη, μη ζητάς διευκρινήσεις) και γίνεται τζίβα. ευτυχώς με το συγκεκριμένο έλαιο τα μαλλιά γίνονται λεία και απαλά, τρέφονται και ακτινοβολούν και κανένα πρόβλημα δεν έχουμε….

και μιας και είπα ακτινοβολούν, άφησα το καλύτερο για το τέλος… honey bronze των the body shop σ’ αγαπώ!!! τι να σχολιάσει κανείς; τη συσκευασία; που βλέπεις αυτό το γυάλινο μπουκαλάκι να περιέχει όλη τη μελένια, σοκολατένια λάμψη του κόσμου; και νομίζεις πως άμα αρχίσεις το πασάλειμμα θα γίνεις η ξαδέρφη της beyonce;  τη μυρωδιά; που αντί να θέλεις να το απλώσεις πάνω σου, θες να ζητήσεις κουταλάκι και να αρχίσεις να το τρως(μην το επιχειρήσετε, αλλά αν το κάνατε, αλήθεια; πως ήταν;). ή τη χρυσαφένια αυτή λάμψη που αφήνει στο σώμα ακόμη και αν το «γαλακτερός» δεν είναι επώνυμο αλλά το ψευδώνυμο σου για το καλοκαίρι (κλαψ). εγώ έχω αφαιρέσει το πλαστικό στόμιο ροής γιατί – και ήταν το μοναδικό μειονέκτημα που βρήκα – καθυστερούσε πολύ να βγει το προϊόν και έπρεπε να χτυπιέμαι σαν χταπόδι κάθε φορά για να πεταχτούν 3-4 σταγόνες… κατά τα άλλα, είναι καταπληκτικό και αν καταφέρατε να αποκτήσετε τροπικό μαύρισμα (ζήλεια, ψώρα) πρέπει οπωσδήποτε να το αγοράσετε καθώς το αναδεικνύει με έναν μοναδικό τρόπο και δεν κολλάει ιδιαίτερα μετά τη χρήση. θέλει βέβαια λίγο προσοχή – ειδικά αν έχετε σκοπό να φορέσετε λευκά – καθώς μπορεί να λεκιάσει τα ρούχα σας, αν το εφαρμόσετε «βιαστικά».

καλές βουτιές

caprigirl