Frizz! We have a hair situation.

Ας το παραδεχτούμε. Η φράση «μαλλιά κουβάρια» δεν κυκλοφορεί τυχαία. 

Σας το λέω εγώ, που ξέρω.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Τα μαλλιά μου ανήκουν στη γνωστή κατηγορία «κανταΐφι». Ούτε σγουρά, ούτε ίσια, ούτε καν σπαστά. Έχουν αυτήν την απροσδιόριστης μορφής λεπτή τρίχα όπου για παράδειγμα αν  κάνω το λάθος να κοιμηθώ με αυτά βρεγμένα, θα ξυπνήσω και κάθε μου μεριά θα έχει διαφορετικό στυλ – ανάλογα από πού με κοιτάς.

Επίσης, για χρόνια, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, δεν τολμούσα ποτέ να έχω τα μαλλιά μου κάτω για δεύτερη μέρα. Όποτε τα ίσιωνα, την επομένη ξυπνούσα και δεν έστρωναν με τίποτα με αποτέλεσμα να τα πιάνω συνέχεια κοτσίδα.

Σε όλα αυτά να προστεθεί το γεγονός του ότι βάφω τα μαλλιά μου από τα 17 και λόγω του ότι βαριέμαι πολύ εύκολα (ναι ακόμα και χρώμα μαλλιών – ναι ΤΟΣΟ Αιγόκερως), τα μαλλιά μου έχουν και τις αντίστοιχες απαιτήσεις.

Όπως είναι λογικό, θέλω να δοκιμάζω διάφορα προϊόντα για να βρω αυτά που μου αρέσουν και ταιριάζουν καλύτερα στις δικές μου ανάγκες. Αυτόν τον μήνα λοιπόν στο συρτάρι του μπάνιου μου φιγουράρουν οι τελευταίες αφίξεις, οι οποίες βρίσκονται τι άλλο; Επί – κεφαλής.

Το Frizz Miracle της Aussie δεν το είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Καταρχάς δεν μου αρέσουν οι συσκευασίες τους και πάντα θεωρούσα πως είναι λίγο τσιμπημένα στην τιμή τους. Πρόσφατα όμως είπα να τους δώσω μια ευκαιρία και τελικά αποδείχτηκε πως έπραξα σωστά. Με motto “κάτσε κάτω επιτέλους”, το συγκεκριμένο σαμπουάν απευθύνεται σε μαλλιά που φριζάρουν  και βασίζεται στις αποτελεσματικές ιδιότητες του ευκαλύπτου.  Αν και το βασικό του συστατικό ακούγεται κάπως «ξενέρωτο», ομολογώ  πως μυρίζει αρκετά ευχάριστα και η μυρωδιά του διαρκεί πολύ, ακόμη και μετά το λούσιμο. Σε σχέση με το φριζάρισμα δεν μπορώ να πω πως έχω δει θεαματικά αποτελέσματα αλλά μεταξύ μας… όταν έχει υγρασία – έχει υγρασία. Το σίγουρο είναι πως τα μαλλιά μένουν αρκετά απαλά και «φρέσκα».

Τα προϊόντα John Frieda δεν τα γνώριζα, μέχρι που τα ανακάλυψα πρόσφατα σε μια βόλτα μου στα Hondos Center. Θεωρούνται επαγγελματικά και διατίθενται για συγκεκριμένες ανάγκες με βάση το χρώμα μαλλιών. Τη συγκεκριμένη περίοδο τα δικά μου μαλλιά είναι χάλκινα με εμφανή τα απομεινάρια του ντεκαπάζ, με αποτέλεσμα να αναδεικνύεται και ένα γλυκό ξανθό χρώμα. Σκέφτηκα λοιπόν να δοκιμάσω το Sheer Blonde Conditioner με έλαιο Jojoba, ηλιοτρόπιο και λευκό τσάι,  θέλοντας να ενισχύσω τα συγκεκριμένα ρεφλέ. Ομολογώ πως έχω μείνει ιδιαίτερα ευχαριστημένη καθώς το χρώμα των μαλλιών μου παραμένει λαμπερό χωρίς να έχει ξεθωριάσει και το συγκεκριμένο προϊόν έχει μια ιδιαίτερα ευχάριστη υφή κατά την εφαρμογή. 

Και κάπου εδώ πιάσανε οι ζέστες… φυσικά δεν αναφέρομαι στον καιρό αλλά στο γεγονός του ότι η μόνη λύση που βρήκα στο πρόβλημα «όχι άλλο κοτσίδα» είναι να φορμάρω καθημερινά τα μαλλιά μου με το πιστολάκι. Αυτό, εκτός του ότι είναι καταστροφικό για τη διάθεσή μου – ξυπνάω νωρίτερα – για τα νεύρα του Θάνου – αν ακούει τον θόρυβο όταν κοιμάται – είναι και για τα μαλλιά μου πρωτίστως, τα οποία καταστρέφονται πιο εύκολα. Για τον λόγο αυτό, η μάσκα που επέλεξα να χρησιμοποιήσω είναι αυτή της DOVE και συγκεκριμένα η Heat Defense. Να δηλώσω πως λατρεύω σχεδόν όλα τα hair products της συγκεκριμένης εταιρείας γιατί είναι πάρα πολύ πλούσια σε υφή, μυρίζουν κρεμούλα και είαι πραγματικά πολύ – πολύ αποτελεσματικά!

Φυσικά μια μάσκα – μόνο – δεν φέρνει την άνοιξη. Για το λόγο αυτό ενισχύω την προστασία των μαλλιών μου με το Take The Heat της Aussie το οποίο είναι το πιο φανταστικό leave in- spray που έχω δοκιμάσει. Από μυρωδιά χαλαρά πράγματα αλλά είναι τόσο μα τόσο ανάλαφρο που καθημερινά τα μαλλιά μοιάζουν σα να λούστηκαν μόλις και «ξεδιψάνε» όσο τίποτα, κάτω από το καυτό μου styling!

Μιλώντας για leave in προϊόντα, έχω να παρουσιάσω δύο ακόμη «συμμάχους». Ο πρώτος είναι το Spray Conditioner  της Elive για βαμμένα μαλλιά. Για κάποιο λόγο με το πέρασμα του χρόνου το προϊόν μοιάζει να «πήζει» μέσα στη συσκευασία αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Έχει φοβερή μυρωδιά που θυμίζει «κομμωτήριο» αλλά είναι σχετικά βαρύ με αποτέλεσμα μετά τη δεύτερη ή τρίτη μέρα τα μαλλιά να θέλουν έτσι και αλλιώς λούσιμο.

Ο δεύτερος «σύμμαχος» θα έλεγα ότι μάλλον είναι εχθρός καθώς – συγνώμη Pantene – είναι ότι χειρότερο έχω δοκιμάσει για τα δικά μου μαλλιά. Το συγκεκριμένο προϊόν κάνει τα μαλλιά μου κάπως «σκληρά» δίνοντας αυτήν την ενοχλητική αίσθηση που δίνουν και κάποια σαμπουάν που νομίζεις ότι το μαλλί σε λίγο θα αρχίσει να τρίζει. Αρκετά βαρύ, νομίζεις ότι ψεκάστηκα με 8 κιλά λακ.   

Και μιας και μιλάμε για λακ δεν θα μπορούσα να μη μιλήσω για την all time classic Elnette της L’Oreal. Εκτός από τη σχεδόν «vintage» συσκευασία της – που και αυτή σου θυμίζει κομμωτήριο – η συγκεκριμένη αυτή λακ έχει γίνει διάσημη και όχι άδικα. Ανάλαφρη και αποτελεσματική, δίνει  διακριτικά σχήμα στο styling μου, χωρίς να βαραίνει και να μοιάζεις σα να βγήκες σε ταινία των 80s.

Last but not least, o «στυλοβάτης» του look μου, ο αφρός για όγκο – και πάλι από τον John Frieda. Τίμιο προϊόν, δεν θα έλεγα ότι βλέπω θεαματικά αποτελέσματα σε σχέση με τον όγκο – αλλά και πάλι… οι 5 τρίχες είναι 5 τρίχες – εκτιμώ όμως το ότι δεν προσφέρει λιπαρότητα, ούτε κολλάει. Αντίθετα προσφέρει μια φυσική αίσθηση που διαρκεί!